تور جشن سده در ساعت 16 تاریخ سه شنبه 9 بهمن ماه 1397 با حرکت از آب انبار رستم گیو شهر یزد آغاز می‌شود. بعد از طی مسافتی 5 ساعته به شهر کوهستانی و خوش آب و هوای ماهان استان کرمان میرسیم و اقامت شبانه را در یکی از خانه باغ های زیبای شهر ماهان که با حال و هوای سنتی طراحی و معماری شده سپری می‌کنیم.
صبح بعد از میل کردن صبحانه محلی، خود را برای بازدید از باغ شازده ماهان که به زمرد کویر کرمان شناخته شده است آماده می‌کنیم. پس از ساعتی گشت و گذار در این باغ وسیع با معماری قاجاری و درختان سر به فلک کشیده و رودهای روان زمان حرکت به سمت محل برگزاری جشن سده فرا می‌رسد. از باغ شاهزاده ماهان تا محل برگزاری جشن سده در شهر کرمان حدود 45 دقیقه راه می‌باشد که وعده ناهار در این شهر تاریخی تدارک دیده شده است.
مراسم جشن سده از بعد از ظهر روز چهارشنبه 10 بهمن در شهر کرمان آغاز می‌شود و تا ساعت 19 با مراسمان آیینی، آتش زده هیزم‌ها، حافظ خوانی و مراسمات شاد و مفرح ادامه پیدا میکند. بعد از پایان جشن، اتوبوس این مکان را به سمت آب انبار رستم گیو شهر یزد ترک میکند و حدودا ساعت 23 شب به شهر یزد خواهیم رسید.
جشن سده، بزم نور و آتش و بیاد آورنده اهمیت آتش، نور و انرژی است. با اینکه این جشن یکی از کهن ترین آیین‌ها در ایران باستان است اما وارث حقیقی جشن سده نه تنها ایرانیان بلکه میراثی است که به بسیاری از کشورهای همسایه ایران نیز راه یافته است.
گروهی جشن سده را مرتبط با هوشنگ شاه پیشدادی، یکی از پادشاهان اسطوره ایران در ارتباط با داستان کشف آتش توسط ایشان می دادند، براساس شعری از شاهنامه فردوسی که این داستان را روایت کرده:
« هوشنگ شاه برای گردش با گروهی از ملا زمانش به مکانی رفته بود که ناگهان ماری جلویش ظاهر می‌شود. او هم برای دفاع از خود سنگی را بر می‌دارد و به طرف سر مار پرتاپ میکند. آن سنگ که از نوع آتش زا بوده، جرقه می‌زند و از آن روز روش مهار آتش جشن گرفته می‌شود»
بر آمد به سنگ گران سنگ خرد/ هم آن و هم این سنگ گردید خرد
فروغی پدید آمد از هر دو سنگ/ دل سنگ گشت از فروغ آذرنگ
جهاندار پیش جهان آفرین/ نیایش همی کرد و خواند آفرین
که او را فروغی چنین هدیه داد/ همین آتش آن گاه قبله نهاد
یکی جشن کرد آن شب و باده خورد/ سده نام آن جشن فرخنده کرد
یکی از ویژگی‌های ایران باستان، برگزاری جشن و مراسم‌هایی است که اغلب با هدف اتحاد مردم و کاشتن بذر شادی در دلشان انجام می‌گیرد. جشن سده نیز برای مقابله با سرما و تاریکی در روز دهم بهمن ماه برگزار می‌شود. گروهی از مردم چند روز قبل از شروع مراسم دور هم جمع می‌شوند و چوب‌های خشک و هیزم را در محلی که از قبل برای برگزاری جشن آماده شده، کپه می‌کنند و مخروطی از هیزم می‌سازند که به آن سده می‌گویند.
در روز جشن همه دور سده جمع می شوند، زنان آش و سیرو می‌پزند، مردم خوراکی و آجیل می‌آورند و با هم به شادی و پایکوبی می‌پردازند. موسیقی لحظه ای این مراسم را ترک نمی‌کند. همچنین شاهنامه خوانی، نقالی، اجرای موسیقی و پرده خوانی از جمله مراسماتی است که در این روز برگزار می‌شود. با تاریک شدن هوا، مراسم آتش زدن هیزم توسط موبدان زرتشت در حالی که بخشی از کتاب اوستا را زمزمه می‌کنند و با لاله‌های آتشی که در دست دارند آغاز می‌شود.
با شعله ور شدن آتش مردم با فریادهای شادی دور آتش می‌گردند و این ترانه را می‌خوانند: « سد به سده، سی به گله پنجاه به نوروز» و به پایکوبی می‌پردازند. زمانی که شعله‌های آتش فرو نشست، عده ای از مردم از روی آن می‌پرند و برخی از کشاورزان نیز مقداری خاکستر سده را برای برکت و خاتمه دادن به سرمای زمستان به کشتزارهای خود می‌برند.
_2.jpeg)
_0.jpg)
_3.jpeg)
_2.jpg)
-1471258411.jpg)
-1471256057.jpg)
