گیاه رزماری

رزماری( Rosmarinic officinalis ) از خانواده نعنایان (Lamiaceae ) می باشدکه از قسمت برگ و سرشاخه های گلدار گیاه به عنوان اندام دارویی استفاده می شود.این گیاه دارویی دارای مزاج بسیار گرم و خشک برای درمان نفخ استفاده میشود.

ترکیبات شیمیایی رزماری شامل مهمترین ترکیب این گیاه ۲.۵-۱ درصد اسانس است. مواد موجود در اسانس رزماری شامل بررنئول، لیمونن،کامفن، یک و هشت سینئول، کامفر و آلفاپی نن است. ترکیبات این گیاه شامل اسیدهای فنلی از جمله رزمارینیک اسید(Rosmarinic acid)، اسید کافئیکو اسید کلروژنیک،اسید کارنوزیک، سالیسیلات به مقدارزیاد، فلاوونوئیدها مانند جنکوانین(Genkwanin)و لوتئولین(Luteolin)، ترکیبات تلخ دی درونی مانند کارنوزول،ت میزان آری ترپتی،تاننهاو رزین،ساپونین،پروتئین،چربی، کربوهیدرات،فیبر،برخی املاح و ویتامین هاست.

از خواص درمانی دیگر رزماری می توان به درمان اضطراب، درمان سردرد و میگرن،  کاهش دهنده فشار خون، آرام بخش و افزایش دهنده اشتها اشاره داشت.برای بهره‌گیری از خواص درمانی رزماری می توان سه نوبت در روز، در هر نوبت سه انگشت از اندام دارویی گیاه را به مدت ۲۰ دقیقه  در یک قوری چینی دم کرده، بعد از غذا میل کنید.زنان در دوران شیردهی و بارداری و بیماران صرعی از استفاده از این گیاه دارویی منع شده اند، عوارض جانبی آن می توان به ایجاد حساسیت به نور احتمال کاهش فشار خون اشاره داشت.