گیاه باریجه

باریجه(صمغ)  (Ferula galbaniflua) از خانواده چتریان( Umbelliferae ) می‌باشد که از قسمت‌ صمغ حاصل ریشه های گیاه به عنوان اندام دارویی استفاده می شود. این گیاه دارویی داری مزاج گرم و خشک و برای درمان خرد کردن سنگ کلیه( مصرف خوراکی) و تسکین درد موضعی( ماساژ) مورد استفاده قرار می گیرد.

ترکیبات شیمیایی باریجه شامل ترکیبات قندی مانند مونوساکاریدها (گلوکز و فروکتوز)، دی ساکارید ها (سوکروز) و تری ساکارید ها (ملزیتوز) که به راحتی در آب حل می شوند می باشد. از خواص درمانی دیگر باریجه درمان بواسیر (مصرف خوراکی)، حالت پری سر دل (توکولیتیک: کمک به حرکت دستگاه گوارش)، می باشد.
 برای بهره گیری از خواص درمانی باریجه برای مصرف خوراکی یه قاشق سوپخوری از باریجه را با عسل مخلوط نموده و بعد از هر غذا میل شود و برای مصرف موضعی جهت تسکین درد پهلو و کمر، صمغ را در عرق گزنه حل نموده و روغن زیتون مخلوط کنید و به صورت ضماد در محل درد قرار دهید.موارد منع مصرف و عوارض جانبی برای این گیاه دارویی ذکر نشده است و مصرف در بارداری و شیردهی بلامانع است.