جاذبه‌های گردشگری استان سیستان و بلوچستان

استان سیستان و بلوچستان

استان سیستان و بلوچستان پهناورترین استان کشور در جنوب شرقی ایران واقع شده است که بیش از ۱۱ درصد وسعت ایران را در برمی‌گیرد. که دارای مرز خاکی با پاکستان و افغانستان و مرز آبی با دریای عمان دارد البته این استان به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی دارای پتانسیل بازرگانی و ترانزیتی بسیار است .درکل این استان دارای ۴۴ واحد اقامتگاه بوم گردی می‌باشد. مردم این خطه از قومیت های بلوچ و زابلی می‌باشند که هر کدام بنا به فرهنگ و قومیت خود دارای گویش و پوشش متفاوت اند از دو مذهب سنی و شیعه می‌باشند.  

مناطق جالب گردشگری:

قبرستان جن

 از جمله مناطق عجیب و گردشگری  استان سیستان و بلوچستان قبرستان جن است بومیان تیس در چابهار، این مکان را محل دفن جنیان می‌دانند؛ در عین حال که گورستان خودم مردم منطقه نیز در مجاورت این قبرستان قرار دارد که از این جای بسی تعجب است .استان سیستان با وجود دیدنی‌ها و اماکن زیاد گردشگری که دارد از جمله مناطق محروم نیز محسوب می‌شود که در همین جا ملتمسانه خواستار توجه بیشتر به مردم این خطه هستیم . بر اساس اعتقاد مردم منطقه استان سیستان و بلوچستان یازدهمین سرزمینی  است که اهورامزدا آفریده‌است .نام ‌های مختلف استان در دوره‌های متفاوت تاریخی عبارت ‌انداز : سیوستان، سکستان ، سیستن  و زرنگ و نیم روز هم چنین زاول و زابل است . قبرستان جن مکانی مرموز در منطقه‌ای به نام "جن سنط یا گورستان جن" است.  

گل‌فشان‌ها

ازعجایب و البته نقاط گردشگری این استان به خصوص برای گردشگران خارجی ناف ایران می‌باشد که متشکل از گل‌فشان‌های بسیارزیادی است که به‌این نام شهرت یافته است ودر جنوبی ترین قسمت استان سیستان ۱۰۰ کیلومتری بندر چابهار  در منطقه "تنگ" با دوره تناوب ۱۰ تا ۱۵ دقیقه از جمله پدید‌های نادر و طبیعی " کوه گل فشان "  که هر یک دقیقه گل با صدایی شبیه ترکیدن حباب پرتاب می‌شود(که البته توصیه می‌کنیم به‌جهت شگفت زدگی خیلی به این گل‌فشان‌ها نزیدک نشوید و باید مواظب لباس ها و سر و صورت‌تان به جهت گلی شدن باشید) که گردشگران ایتالیایی و سوئدی علاقه‌مندی خاصی به این پدیده ‌ی نادر طبیعی نشان داده‌اند.مکان بیشتر دیده شده‌ی گل فشان ها در جلگه ساحلی دریای عمان می‌باشد مهم ترین گل فشان‌هادر ۹۵ کیلومتری بندر کنارک و در دشت کهیر که از سه تپه کوچک گل فشان تشکیل شده است از جمله جاذبه‌ها گل درمانی است که سابقه‌ای کهن داردکه از این جهت گل‌فشان تنگ گردشگران زیادی را به خود جذب کردهکه در درمان امراض پوستی و دردهای مفصلی کاربرد دارد. نام‌های دیگر این گل‌فشان ها در زبان بومی "بوتن" که توسط مردم منطقه گواتر، جلگه دشتیاری و قسمت شرقی استان سیستان و بلوچستان نام‌گذاری شده است و بومیان چابهار، کهیر و زرآباد، آن‌را "گل‌پاشان" و "ناپک" به معنی "ناف زمین" یا "ناف دریا" می‌گویند.

موزه زاهدان

از جمله نقاط دیدنی زاهدان ، موزه زاهدان بزرگترین موززه تاریخی و فرهنگی و هنری در جنوب شرق ایران است که و در مرکز سیستان و بلوچستان واقع شده است.

حوزه اطلاعاتی این موزه باستان شناسی و مردم شناسی و بوم شناسی است. نمونه هایی از تاکسیدرمی پرندگان و حیوانات در آن موجود است. همچنین آکورایوم بزرگ با مجموعه ای از آبزیان شور این استان به شگفتی های موزه افزوده است. شهر سوخته نیز از جلمه آثار تاریخی و باستانی در این استان است که از جمله پیشرفته ترین شهر ها در قدیم بوده است . این شهر در ۵۷ کیلومتری غرب زابل در حاشیه جاده زابل-زاهدان در شرق ایران واقع شده است .  

شیرینی ها و خوراکی‌های و صنایع دستی استان :

لندو متشکل از (خرما+ گندم+ کنجد) به اشکال توپی شکل که به گفته‌ی برخی بسیار خوشمزه و البته مقوی است.

رودوزی و سوزن دوزی بلوچی ا زجمله شیوه‌های تزئین لباس می‌باشد که سابقه‌ای دیرینه در این استان دارد.

شرح این هنر که در آن با استفاده از طیف رنگ‌های مختلف از نخ ها  و با کمک سوزن و قلاب کوک‌های ریزی را روی پارچه ایجاد می‌کند، در کل این هنر در استان به دو بخش سوزن دوزی مناطق شمالی و جنوبی تقسیم می‌شود که در مناطق شمالی از رنگ‌های روشن‌تر و طرح‌های ساده‌تری نسبت به جنوب استان  استفاده می‌شود.

فرهنگ مردم:

ارتباط مداوم و ناگسستنی مردم این خطه با هندوستان موجب تعامل و حتی نفوذ فرهنگ هند و البته بخش‌هایی از پاکستان و تاثیر گذاری این فرهنگ ها برروی مردم سیستان داشته به ‌طوری که در هنر موسیقی مردم سیستان کاملا مشهود است وجود سازهایی چون‌بینجو ، هارمونیه ، و دونلی گواه این مدعاست. مردان بلوچ برای خود موسیقی خاص دارند و چون موسیقی خود را اکثراً به همراه ساز اجرا می‌نمایند به هر آهنگ به‌صورت کلی "طرز" می‌گویند. در اقوام بلوچ اجرای موسیقی اصیل به ‌عهده نوازندگان طایفه است که این هنر را از پیشینیان خود به ارث برده‌اند. و به آن پهلوان مشکل از دوبخش پهلو به معنی دلاور و دانا و دان به معنی خواننده است.  

 پوشش بومی مردم سیستان و بلوچستان :

  نوعی کت به نام جوقه  و ستوه که شباهتی به کت های نظامی دارد از جمله لباس های مردم این دیار بوده است هم چنین می‌توان از قبا به۲عنوان پوششی برای زمستان نام برد  که لباسی بلند با  یقه گرد  و هم چنین تزئیناتی در روی لباس و بر روی آسیتن انجام مسی‌شده است و به نوعی لباس  قشر مرفه مردم سیستان بوده است.  

 گویش سیستانی:

این گویش از  گویش‌های وابسته به ایران غربی و از شاخه جنوبی است که شباهت به گویش  خراسانی  از نظر واژگانی و دستوری، هم چنین قرابت با لهجه‌های مرده ماورانهری و تاجیکی دارد. سیستانی یکی از چهار زبان متروک پارسی و اصل زبان همان سکزی است که تقریبا منقرض شده است. یکی از زیبا ترین سرودهای مذهبی زرتشیان سیستانی سرود آتشکده کرکویه می‌باشد. که در هنگام روشن کردن آتشگاه آن را می ‌خواندند زبان بلوچی به زبان‌های شرقی ایرانی شباهت ندارد و بیشتر شبیه غرب ایران است. لطا ما را در رضایتتان از این مطلب آگاه بفرمایید .